Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΙΜΠΙΛΛΑ ΑΛΕΡΑΜΟ

(Sibilla Aleramo, Ιταλίδα ποιήτρια και συγγραφέας 1876-1960)

 ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΗ

(SON TANTO BRAVA)

Είμαι και τόσο καλή στη διάρκεια της μέρας.
Κατανοώ, αποδέχομαι, δεν κλαίω.
Σχεδόν μαθαίνω να έχω περηφάνια
σα να ήμουν άντρας.
Όμως στο πρώτο τρέμουλο της βιόλας στον ουρανό
κάθε έρεισμα της μέρας εξαφανίζεται.
Εσύ μου ψιθυρίζεις από μακριά:
''Νύχτα, νύχτα γλυκιά και δική μου''.
Δείξε μου να κρατώ ανάμεσα στα δάχτυλα 
την κούραση όλης της γης.
Δεν είμαι παρά βλέμμα,
βλέμμα χαμένο, και φλέβες.

ΓΥΜΝΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

(NUDA NEL SOLE)

Γυμνή στον ήλιο

για σένα που με ζωγραφίζεις ακίνητη,
τα στήθη μονάχα δίνουν το ρυθμό
της ζωής που πάλλεται στην καρδιά.
Σαν τον ουρανό της αυγής
είναι για σένα αυτή τη φωτεινή μορφή μου,
λιβάδι, νερό, μοναχικά πέταλα λουλουδιών,
κλαδιά αμπελιών σε γιορτή. 
Και με θαυμάζεις, και διάπυρα τα γλυκά σου δάχτυλα
τα οδηγείς πάνω στο τελάρο.
Γυμνή στον ήλιο κι ακίνητη,
θραύσμα της φύσης,
από σένα κυριευμένη, από σένα απορροφημένη ξανά,
εσύ είσαι που με αποθεώνεις
ή η δική μου θεότητα είναι που σε δημιουργεί,
καλλιτέχνη, τέχνη, πνεύμα;
Σιωπηλά τα στήθη αναπνέουν.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Άννα Γρίβα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου