CODA
Ω, τραγούδια μου,
γιατί κοιτάζετε τόσο περίεργα και τόσο
επίμονα στα πρόσωπα των ανθρώπων;
Θα βρείτε το χαμένο σας νεκρό μέσα σ' αυτά;
ΙΤΕ
Πηγαίνετε, τραγούδια μου, ζητήσετε τον έπαινό σας απ' τους νέους
και τους αδιάλλακτους
και να κινείστε ανάμεσα στους εραστές
της τελειότητας μονάχα.
Ζητήστε πάντοτε να βρίσκεστε μεσ'στο
σκληρό Σοφόκλειο φως
και να δεχόσαστε τα πλήγματά σας
απ' αυτό με ευχαριστία.
ΤΟ ΠΑΤΑΡΙ
Έλα, ας συμπονέσουμε αυτούς που είναι καλύτερα από μας.
Έλα φίλε, και μην ξεχνάς
ότι οι πλούσιοι έχουν υπηρέτες κι όχι φίλους
κι εμείς έχουμε φίλους κι όχι υπηρέτες.
Έλα ας συμπονέσουμε τους παντρεμένους
και τους ανύπαντρους.
Η αυγή μπαίνει με απαλό βήμα
σαν χρυσαφένια Παύλοβα
και είμαι κοντά στον πόθο μου.
Κι ούτε έχει τίποτα καλύτερο η ζωή
από την ώρα αυτή της καθαρής δροσιάς
την ώρα που ξυπνάμε μαζί.
ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ
Το δέντρο διείσδυσε στα χέρια μου ο χυμός του ανέβηκε στα μπράτσα μου,
το δέντρο αυξήθηκε στο στήθος μου-
προς τα κάτω,
τα κλαδιά του αυξάνονται έξω από μένα σαν μπράτσα.
Δέντρο είσαι,
βρύα είσαι,είσαι βιολέτες με τον άνεμο επάνω τους.
Ένα παιδί -τόσο υπέρτερη- είσαι,
και όλο αυτό είναι μωρία για τον κόσμο.
ΤΟ ΤΕΪΟΠΟΤΕΙΟ
Η κοπέλα στο τεϊοποτείο δεν είναι τόσο όμορφη όσο ήταν,
ο Αύγουστος την έχει προειδοποιήσει.
Δεν ανεβαίνει πλέον τα σκαλοπάτια τόσο ζωηρά'
ναι, και θα γίνει ήδη μεσόκοπη,
κι η λάμψη της νεότητας που σκόρπιζε ανάμεσά μας
καθώς μας έφερνε τις τηγανίτες
δε θα σκορπίζεται άλλο.
Θα γίνει ήδη μεσόκοπη.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Συμεών Μουτάφης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου