ΚΑΘΡΗΝ ΜΑΝΣΦΙΛΝΤ

(Κatherine Mansfield. Νεοζηλανδή συγγραφέας. 
1888-1923)

ΜΟΝΑΞΙΑ
(LONELINESS)

Τώρα είναι η μοναξιά που έρχεται τη νύχτα
Αντί για ύπνο, να κάτσει δίπλα στο κρεβάτι μου.
Σαν έν’ αποκαμωμένο παιδί ξαπλώνω και περιμένω
τα βήματά της, την παρακολουθώ να σβήνει απαλά το φως.
Στέκοντας ακίνητη, δίχως να πηγαίνει πέρα δώθε
Γυρίζει και κουρασμένα, βαριεστημένα γέρνει το κεφάλι της.
Είναι γερασμένη ‘ την έχει δώσει τη μάχη.
Και τώρα είναι στεφανωμένη με τις δάφνες της.

Μέσα στο θλιμμένο σκοτάδι η αργά τραβηγμένη παλίρροια
Σπάει πάνω στην άγονη ακτή, ανικανοποίητη.
Ένας παράξενος άνεμος φυσά…Κι ύστερα σιωπή.
Με χαρά επιστρέφω στη μοναξιά για να πιάσω το χέρι της.
Να κολλήσω πάνω της, περιμένοντας μέχρι η ξερή γη
Να γεμίσει με την τρομακτική μονοτονία της βροχής.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Κώστας Λινός