Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

ANΘΟΛΟΓΙΑ ΞΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 14ο ΑΙΩΝΑ ΩΣ ΤΟΝ 20ο (''ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ'', 6ο ΤΕΥΧΟΣ, ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ-ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2012)


 ΓΟΥΙΛΛΙΑΜ  ΣΑΙΞΠΗΡ  
(William Shekespeare.Άγγλος δραματουργός και ποιητής 1564-1616)

 ΚΥΜΒΕΛΙΝΟΣ  Πράξη IV, σκηνή II (απόσπασμα)

Μην το φοβάσαι πλέον το καύμα του ήλιου

ούτε τις μανιασμένες καταιγίδες του χειμώνα'
το χρέος σου στον κόσμο το έχεις εκπληρώσει,
στην πατρική εστία επέστρεψες
και έχεις λάβει την απολαβή:
Παλικάρια λαμπρά και κοπέλες, όλοι χρωστούν
όπως και οι καπνοδοχοκαθαριστές, στάχτη να γενούν.

Μην τη φοβάσαι πλέον τη συνοφρύωση των μεγάλων

εσύ είσαι πέρα από το πλήγμα του τυράννου'
μη μεριμνήσεις πλέον για ρούχα και τροφή '
για σένα το καλάμι είναι σαν τη βελανιδιά:
Το σκήπτρο, η μάθηση, το γιατρικό,όλα χρωστούν
ν' ακολουθήσουνε και στάχτη να γενούν.

Μην τη φοβάσαι πλέον την αστραπή

ούτε τον κεραυνό που όλους τους τρομάζει'
μην τη φοβάσαι τη διαβολή, τη φλεγμονή να επιτιμάς΄
έχεις τελειώσει με τη θλίψη και με τη χαρά:
Όλοι οι εραστές, όλοι οι νέοι εραστές χρωστούν
να σε ακολουθήσουνε και στάχτη να γενούν.


ΜΑΚΒΕΘ  Πράξη V, σκηνή V (απόσπασμα)


Θα' ρχόταν καιρός για τέτοια είδηση:

Το αύριο και το αύριο και το αύριο,
έρπει με βήματα μικρά από μέρα σε μέρα,
προς την τελευταία συλλαβή του ορισμένου χρόνου:
Κι όλες οι περασμένες μέρες έχουν φωτίσει σε τρελούς
το δρόμο προς τη στάχτη του τάφου. 
Σβήσε, σβήσε αδύναμο κερί,
η ζωή είναι μια κινούμενη σκιά, ένας φτωχός ηθοποιός,
που παραπαίει επηρμένος και τρώει την ώρα του
πάνω στη σκηνή, και πλέον δεν ακούγεται άλλο.
Είναι μια ιστορία που διηγείται ένας ηλίθιος,
γεμάτη αχό και αντάρα, χωρίς κανένα νόημα.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Συμεών Μουτάφης


Συνεχίζεται....                                          


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου