ΤΑ ΚΟΥΚΙΑ

Η σοδειά φέτος ήταν χάλια                        

Κάτι τα πρώιμα κρύα του χειμώνα
Κάτι οι αναπάντεχες ζέστες της άνοιξης
Για το καλοκαίρι ούτε λόγος
Ποιος να νoιαστεί να τα ποτίσει;
Λείπαμε όλοι σε διακοπές διαρκείας
Ακόμα λείπουμε κι ας γύρισε χαρτί η εποχή
Ξεθύμανε ο σπόρος απ’ την κακοδαιμονία
Γέμισε ακρίδες και αγριόχορτα
Που ολοένα πλήθαιναν ώσπου μας έπνιξαν
Τώρα οι ρήτορες δεν πείθουν κανένα
Όταν μιλάνε για μετρημένα κουκιά
Μόνο πάνω στο στέρφο χώμα
Ανάμεσα σε πέτρες και ζιζάνια
Αγορεύουν δημαγωγοί και αγρίμια
Υποθηκεύοντας το μέλλον μας
Στο μέλλον τους

Stavronia