ΨΙΘΥΡΟΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ

Κατασκοπεύω τα βήματά μου                     

Παλιά συνήθεια
Θλιβερό απομεινάρι
Από το κουτί των αποφάσεων
Για την επόμενη διαδρομή
Στο δρόμο συναντάω κι άλλους
Αλλά δεν υπάρχει κανείς
Βλέπω ό τι θέλω να δω
Συνήθως τίποτα
Οι κινούμενοι στόχοι
Με ζαλίζουν
Μόνο η θάλασσα
Καθηλώνει το βλέμμα μου
Γιατί δεν έρχεται
Ούτε φεύγει
Φτάνω ξανά
Στην αίθουσα αναμονής
Με βρεγμένη διάθεση
Περιμένω άλλον αέρα
Να σκορπίσει τα φύλλα

Κι αυτό το φθινόπωρο
Στα πόδια μου θα τρίξουν
Ψίθυροι αποχαιρετισμών

Stavronia