ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Ο αέρας θα εισβάλλει απ’ όλα τα ανοίγματα
Κάπου επιβάλλεται ν’ αφήσει το φορτίο της αλλαγής
Σκόνη κι αλμύρα ο απολογισμός της νύχτας
Η θάλασσα του φθινοπώρου αποδημεί αλλιώς
Δεν αντέχει ευγένειες και φιλοφρονήσεις
Λέει στρέφομαι, συστρέφομαι, επιστρέφω σε μένα
Όχι μόνη ούτε μαζί, επιθανάτιος ρόγχος ζωής
Χάρτινες βάρκες οι λέξεις θα βουλιάξουν

Αρχίζει ή τελειώνει η συγκομιδή της σιωπής;

Stavronia