Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΦΩΣ

Με το παγερό φως του Δεκέμβρη η Κυριακή. Μας ξυπνάει αργά.Καταφτάνει με επίσημο ένδυμα.
Χορτασμένη απ’ τα νυχτερινά χάδια του Σαββάτου. Ή απ’ την έλλειψή τους. Μόνο οι ενάρετοι τη συναντούν στην εκκλησία νωρίς. Σε ουράνιες ευχαριστίες. Κάτω απ’ το χλωμό φως των κεριών στα μανουάλια. 
Οι άθεοι κι οι αποσυνάγωγοι στο δικό τους ναό. Ξέρουν ότι αμαρτία ίσον αστοχία. Έχουν το δικό τους αλάνθαστο λεξικό αυτοί.
Ύστερα πρωινός καφές. Ξεδιπλώνει σε κάθε γουλιά τις χτεσινές συναντήσεις με τους άλλους ή με τη μοναξιά. Και τα δυο καλοδεχούμενα αν μπορείς να τα ξηλώσεις και να τα ξαναράψεις με το νου και την καρδιά. Ούτως ή άλλως συρραφές των ημερών είναι η ζωή μας. Βελονιές από συμβάντα και λέξεις. Μόνο το ύφασμα του θανάτου δεν έχει ούτε ένα μπάλωμα. Ούτε γιορτές και σχόλες. Γι’ αυτό αγαπάμε τον κυριακάτικο ήλιο.
Ιδιαίτερα όταν κρύβει πολύ χειμώνα ακόμα στο μανίκι του…

S.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου