ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ

    Πείσμωσε κι άλλο ο αέρας. Βάλθηκε ν’ αναμετρηθεί μ’ όλα τα στέρεα και τα στεργιανά, να ξυπνήσει την ανάσα του νερού. Βουητό από σαγόνια πεινασμένου γερόλυκου. Όσο και να φάει δε θα χορτάσει. Θ’ αποσυρθεί πάλι πεινασμένος πίσω απ’ τα μπλεγμένα μαλλιά των δέντρων με μια δόση αλμύρας στο ξεχαρβαλωμένο στόμα του για να προετοιμάσει νέα έφοδο.

    Το πρωί δυο πουλιά  κολύμπησαν στο βλέμμα μου, έριξαν στάλες σκιάς στον καθρέφτη της θάλασσας και χάθηκαν πίσω απ’ τα βράχια.

    Αργά το απόγευμα με βρήκε η νεροποντή  καταμεσίς στο δρόμο. Το τοπίο ύφαινε μυρωδιές από θάμνους, βάτα, κοπριές και κάπνα, ένιωθες υπόγειες γεννήσεις κάτω απ’ τα πόδια σου ενώ το βουνό στο βάθος ασάλευτο σκόρπιζε το πράσινό του περιμετρικά που όλο λερωνόταν και ξεθώριαζε όσο δυνάμωνε  η βροχή.

    Τρέχοντας  μούσκεμα για να επιστρέψω σπίτι ξαφνιάστηκα από έναν  σκοτεινό όγκο που ξεπρόβαλλε σε μια στροφή. Ήταν ένας άκακος γίγαντας, μια χαμένη αγελάδα που έψαχνε παράδρομο να γυρίσει στη βοσκή της. Ατάραχη, κοιτώντας μπρος και πίσω, ανακάλυψε το άνοιγμα στο συρματόπλεγμα και κατηφορίζοντας έφτασε πιο γρήγορα από μένα στον προορισμό της.

    Τώρα η νύχτα τρέμει απ’ τον πυρετό της υγρασίας, ανασαίνει βαριά πάνω στα ξύλινα παντζούρια, ταρακουνάει μνήμες και λόγια ώσπου αδειάζει το νου για να στείλει το σώμα ελεύθερο στο ανέγγιχτο δέρμα του ονείρου.

Όμως θα 'ρθουν κι οι μέρες που όλα θα παραδοθούν στ’ ατσαλάκωτο σεντόνι της μέρας. Θα βγούμε να μαζέψουμε τους χυμούς του ήλιου κι οι τράτες θ' ανοίγονται ακύμαντες στη σιωπή.
    Θα έχεις την περίεργη αίσθηση ότι ίπτασαι ανάμεσα στο πάνω και στο κάτω γαλάζιο, ότι ταξιδεύεις σε φάσματα φωτός που καταργούν τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο σημαντικό και το ασήμαντο, σ’ αυτό που φαντάζεσαι και σ’ αυτό που συμβαίνει.

    Εδώ θέλοντας και μη το τοπίο επιβάλλει την απλότητα και την ταπεινότητα μέσα σου κι αν το αφήσεις να σε πάρει απ’ το χέρι ίσως σε οδηγήσει σε μια ξεχασμένη αλήθεια, σε μια άλλης εποχής αρετή.

    Εικόνες και σκέψεις από το μικρό κήπο του χειμωνιάτικου Αιγαίου γι’ αυτήν, την τελευταία Κυριακή του Γενάρη.

Καλή εβδομάδα…

Stavronia