ΜΕ ΤΟ ΡΟΥΧΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Γλύκανε ο καιρός σήμερα. Ούτε ψίθυρος φυλλωμάτων ούτε άναρχα γλυπτά αφρού.

Ένα ανεπαίσθητο ρυτίδιασμα της θάλασσας που θολώνει στο βάθος και χωρίζει τις αποχρώσεις του ορίζοντα.

Αχνίζει καθαρό γαλάζιο η Κυριακή. Αταίριαστο φόντο για το ιδιαίτερο βάρος αυτής της μέρας αφού έχει συνδεθεί στη ζωή και στην τέχνη με δυο τρεις δόσεις θλίψης και σκοτεινιάς για τους περισσότερους αν όχι για όλους.

Τερτίπια του ημερολογίου στον τοίχο ίσως ή του αλλόφρονα χρόνου μέσα μας.

Εξαρτάται και από το στίγμα του τόπου που ζει ο καθένας. Γράφει αλλιώς η γεωγραφική θέση- αναλόγως με το πού βρισκόμαστε- τις Κυριακές, αναλώνει με διαφορετικό τρόπο τις εικόνες και τους ήχους της.

Στην Αθήνα τα κυριακάτικα πρωινά έχουν μια επισφαλή ησυχία, σαν κάτι να συμβαίνει, πολύ σημαντικό, αλλά να μην αποκαλύπτεται, επτασφράγιστο μυστικό αλλά το νιώθεις να κινείται πίσω από τοίχους, έξω στο μπαλκόνι, να σέρνεται κάτω στο δρόμο, πίσω από τις κοινότυπες "καλημέρες" των ελάχιστων περαστικών.

Έχεις την αίσθηση ότι κάτι συμβαίνει μέσα από τα κλειστά τζάμια και την κορδέλα του ύπνου των ξενυχτισμένων, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να το μάθεις ποτέ.

Οι άλλες μέρες είναι οι αναμενόμενες. Ακούγονται σκόρπιοι θόρυβοι από τ’ άγρια χαράματα που σιγά σιγά πυκνώνουν, μακρινοί ήχοι από ξυπνητήρια, σωληνώσεις νερού, βηξίματα, πόρτες που ανοιγοκλείνουν κι ύστερα τροχοφόρα που παίρνουν μπρος, βιαστικά χτυπήματα τακουνιών, έχεις ήδη ξυπνήσει πια και σκέφτεσαι αναστενάζοντας ή χαμογελώντας τις επόμενες κινήσεις σου κι αν δεν έχεις -ξυπνήσει- το απορριμματοφόρο του δήμου αναλαμβάνει να το κάνει με μεγάλη επιτυχία συνήθως.

Εδώ στο νησί  οι καθημερινές μοιάζουν αβάπτιστες. Το ίδιο κι οι Κυριακές. Όσες δουλειές κι υποχρεώσεις κι αν έχεις, η θάλασσα, το φτεροκόπημα των γλάρων, τα σύννεφα που αλλάζουν διαρκώς μορφές και η ακαριαία αλλαγή του καιρού υπαγορεύουν το δικό τους ρυθμό στο δικό σου. Οι Κυριακές δεν έχουν τίποτα μυστηριώδες και ανεξερεύνητο, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο σε σχέση με τις υπόλοιπες, καθημερινές μέρες. Γι’ αυτό ξεχνάς μερικές φορές τα ονόματά τους και τη σημασία τους.

Ο χρόνος εδώ είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο και κάθε πιστός τον ερμηνεύει διαφορετικά. Όπως επίσης τη χαρά, τη λύπη, την απουσία, την απώλεια.

Με κυριακάτικο ρούχο ή χωρίς…

Stavronia