ΟΜΗΡΙΚΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Ένα χαρακτηριστικό των μύθων που διαδίδονται μέσα από το Διαδίκτυο είναι ότι έρχονται κατά κύματα: ξεσπάει ένα κύμα, ύστερα ο μύθος παύει να ακούγεται για λίγο, αργότερα έρχεται ένα δεύτερο και ούτω καθεξής. Το κάθε νέο κύμα το καταλαβαίνει ο έμπειρος δικτυοπλόος επειδή το γραμματοκιβώτιό του ξαφνικά γεμίζει με τηλεμηνύματα που περιέχουν το σχετικό μύθο. Αυτό ισχύει φυσικά και για τους γλωσσικούς μύθους: το Λερναίο κείμενο, ή αλλιώς Hellenic Quest, ο μακροβιότερος ελληνικός μύθος, έχει γνωρίσει ίσαμε δέκα κύματα διάδοσης στην υπερδεκάχρονη ζωή του. Σήμερα όμως θα σας μιλήσω για ένα… λερναιάκι, έναν άλλο γλωσσικό μύθο, νεότερο στην ηλικία και με μικρότερη εξάπλωση, που όμως αυτές τις μέρες ξεκίνησε ένα νέο κύμα διάδοσής του. Ένα πρώτο κύμα είχαμε γνωρίσει το 2006, οπότε και είχα γράψει ένα άρθρο στον ιστότοπό μου, που αργότερα το συμπεριέλαβα στο βιβλίο μου "Γλώσσα μετ’ εμποδίων". Εδώ παρουσιάζω το σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο μου, στο οποίο έχω προσθέσει και λίγα ακόμα πράγματα: 
Στα μέσα του 2006 κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο ένα κείμενο βασισμένο σε εργασία της ομογενούς καθηγήτριας κ. Α. Γονέου, το οποίο πρότεινε ελληνικές ετυμολογήσεις για ορισμένες κοινότατες αγγλικές λέξεις. Δείγμα υγείας είναι ότι το κείμενο αυτό αντιμετωπίστηκε συνήθως με άκρα επιφύλαξη από τους ίδιους τους κυκλοφορητές του, δηλαδή είχε την αντιμετώπιση που του άξιζε. Σε μένα το έστειλε τακτικός επισκέπτης των σελίδων μου, ζητώντας τη γνώμη μου, διότι του φαινόταν αναξιόπιστο. Ήταν, και του το είπα, αλλά δεν είχα τότε καιρό να ασχοληθώ περισσότερο. 
Το κείμενο αυτό, το οποίο αλλού εμφανίζεται με τον μετριόφρονα τίτλο «Η Ελληνική Γλώσσα τροφός όλων των γλωσσών» ενώ σε άλλες του αναδημοσιεύσεις τιτλοφορείται «Ομηρικά αγγλικά», ξεκινάει με μια σύντομη εισαγωγή στην οποία κατορθώνει να χωρέσει αρκετές βαρύγδουπες μπαρούφες για το «μεγάλο προκατακλυσμιαίο πολιτισμό της Χρυσής Εποχής» και την ελληνική γλώσσα στην οποία είναι εμφυτευμένη όλη η ανθρώπινη γνώση και γι’ αυτό προσπαθούν οι σκοταδιστές να την εξαφανίσουν. Ο πρόλογος της ομογενούς καθηγήτριας καταλήγει σε έναν ισχυρισμό αντάξιο του ομογενούς εστιάτορα Γκας Πορτοκάλος: Περιττόν να πούμε ότι όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες είναι ιδιώματα της Ελληνικής Γλώσσης. Όποια λέξη κι αν εξετάσετε θα δείτε ότι η ρίζα της προέρχεται από κάποια Ομηρική λέξη ή είναι παράφραση ταύτης. Στη συνέχεια, περνάμε στο ψητό, δηλαδή σε περίπου 60 αγγλικές λέξεις, πολλές από αυτές κοινότατες, οι οποίες σύμφωνα με την ερευνήτρια έχουν ελληνική αρχή και δη ομηρική. Ολόκληρο το κείμενο, σε μια μορφή του, εδώ.

Πηγή:  Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία