Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ΑΤΟΛΜΟΣ ΙΟΥΝΗΣ


Σαύρα η εποχή                                
Ανάμεσα στα χόρτα
Βγάζει το κεφάλι της
Ξανακρύβεται
Δεν νιώθει καμιά βεβαιότητα
Αμφιταλαντεύεται
Αν πρέπει να μείνει
Ή να πηγαινοέρχεται
Σαν αυτό που περιμένεις
Κι όταν έρχεται
Διαψεύδεσαι
Δεν το είχες φανταστεί έτσι
Δεν το είχες φανταστεί καθόλου
Καλύτερα έτσι
Η ζωή προτιμά τις αντιθέσεις
Επιλέγει τα επιφωνήματα
Όταν οι ερωτήσεις
Βαραίνουν την αιώρα
Της διάθεσης
Ανθισμένο καλοκαίρι
Καλοκαιρινή άνοιξη
Άτολμος Ιούνης
Έφτασε στο κατώφλι
Όταν νιώσει ασφαλής
Θα κάνει το πρώτο βήμα
Το οριστικό
Αφήνοντας στα πόδια μας
Άρμη και άσπρα βότσαλα
Από το υφαντό του ήλιου

Stavronia

2 σχόλια:

  1. Ε-ξαι-ρε-τι-κό,
    παρά το άγχος και την πίεση!
    Ή μήπως οι αγχωτικές καταστάσεις παράγουν τέτοια αριστουργήματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Nαι, ήταν για μένα μια πολύ δύσκολη και αγχωτική εβδομάδα...Ευχαριστώ για το σχόλιο...
    Καλημέρα πια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή