ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΤΟΥ ΚΥΡΟΥ

Προσωπείο

Δεν έδειχνε σε κανέναν το τραύμα του                     

Αναπηρία προχωρημένου βαθμού
Κι ωστόσο υπεράνω πάσης υποψίας
Τις νύχτες άνοιγε μυστικά συρτάρια
Άπλωνε μέλη τεχνητά στον καθρέφτη
Συναρμολογούσε ηλικίες χαμόγελα                                          
Το πρωί αναστέναζε νικημένος
Αποσυρόταν
Κάποτε θ' ανακάλυπταν ήταν επόμενο την αδυναμία του
Ασυμβίβαστη άλλωστε προς το επάγγελμά του
Ήταν εκτιμητής του χρόνου


Ψιλή κυριότης

ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ συμφύρεται με αριθμούς
Με υπεξαιρέσεις φωτός
Με τροχοφόρα με κρότους
Με ανθρώπους που φράζουν αποπνικτικά
Το χώρο του γραφείου

Τη νύχτα κλειδώνεται μες στο δωμάτιο
Φορεί τις λεπτές στιλπνές φτερούγες
Κι ανασηκώνει μεγάλες πέτρες τ' ουρανού
Ερευνά

Δεν ξέρει πως τα τυχόν ευρήματα
Θ' ανήκουν στην κυριότητα του Χρόνου.

Εν όλω Συγκομιδή (1943 - 1997), εκδ. Άγρα και από το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ της "ΑΥΓΗΣ", 3/8/2012 με ανθολόγο του Αυγούστου τον Κωστή Θεοδωρόπουλο.

ΠΗΓΗ: Είμαι στα χάη μου