2013: ΕΤΟΣ Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗ

...Με διάφορες και ποικίλες εκδηλώσεις, δεδομένου ότι φέτος συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννησή του και 80 από το θάνατό του όπως διαβάζω στα ΝΕΑ Σ/Κ της περασμένης εβδομάδας.
Εξαιρετικά καλαίσθητη και η έκδοση του βιβλίου -απ' την εφημερίδα- με τα αυτόγραφα ποιήματά του.
Σκληρό, άριστης ποιότητας χαρτί το εξώφυλλο, προσεγμένη βιβλιοδεσία και μέσα 22 από τα γνωστότερα και -ίσως- καλύτερα ποιήματά του.

Το παρακάτω ποίημα όμως του Αλεξανδρινού δαίμονα -όπως πολύ εύστοχα τον χαρακτήρισε τις προάλλες ένας φίλος μου- δεν συμπεριλαμβάνεται σ' αυτή τη συλλογή. Υπήρξε και ευτυχώς υπάρχει σε ένα βιβλίο, γραμμένο στη γραφομηχανή, που δόθηκε στη σχολή νηπιαγωγών -όπου φυσικά αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης- και στην οποία κάποτε υπήρξα φοιτήτρια προ αμνημονεύτων ετών. Την επιλογή και την επιμέλεια των κειμένων έκανε ο καθηγητής μου τότε, κ. Γιώργος Σπανός.
Θυμάμαι ακόμα το βλέμμα και τη συγκίνησή του όταν μπαίνοντας την πρώτη μέρα στην αίθουσα μάς διάβασε το αγαπημένο του ποίημα ''Τα παράθυρα''...
Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι από τότε αλλά εκείνοι οι πρώτοι στίχοι και το ηχόχρωμα της φωνής  ενώ τους απάγγελνε περιδιαβαίνουν  ακόμα μέσα μου:
''Σ΄αυτές τες σκοτεινές τες κάμαρες που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για να 'βρω τα παράθυρα...''

Όμως σε εκείνο το παλιό βιβλίο βρήκα αυτό:

                     ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ
Μέσα στο φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν' αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν' αυτός στο δρόμο'
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ' ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή που δεν την φανταζόμεθα,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους -που πια καιρός- μας συνεπαίρνει.

Τώρα αν πω ότι οι στίχοι αυτού του ποιήματος ουδεμία σχέση έχουν με πραγματικές καταστάσεις και υπαρκτά πρόσωπα θα με πιστέψετε;