ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ;

Το διάβασμα λογικά αφορά τους πάντες -αφού όλοι από καιρού εις καιρόν κάτι διαβάζουν- κι έχει να κάνει με τα πάντα. Αλλά οι πάντες και τα πάντα κρίνονται. Όπως κρίνεται κάθε τι αναφορικά με την αντίληψη, το μορφωτικό επίπεδο, τη σκοπιμότητα του δημιουργού αλλά και όσων κοινωνούν το προϊόν του εγχειρήματός του.

Δεν είναι μια αβασάνιστη διεργασία. Ούτε μόνο απολαυστική. Συνταγές βιβλιοκατεύθυνσης υπάρχουν. Εμπορικά βιβλία, που σημειώνουν ρεκόρ πωλήσεων επίσης. Αρκετά απ’ αυτά είναι πράγματι καλοδουλεμένα και άρτια. Αλλά περισσότερα είναι τα άλλα, αυτά που αναφέρονται σε ροζ έρωτες, σε σκάνδαλα, σε δήθεν αδιέξοδα, τα καλοκαιρινά βιβλία, της παραλίας, των διακοπών, των γιορτών, των χωρίς κόστος ψυχής, τα ανέξοδα.

 Όμως το καλό-ποιοτικό βιβλίο, αυτό που υπηρετεί την τέχνη της γραφής κι όχι την κατανάλωση του νου λόγω ατραπών  πλήξης και βαρεμάρας -σκότωμα χρόνου- κάνει μικρές χαρακιές μέσα μας για να μπει μια αχτίνα γνώσης. Είναι η ερμηνεία της ζωής και του κόσμου έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται ο εκάστοτε δημιουργός. Όποιος κι αν είναι αυτός. Φημισμένος ή παντελώς άγνωστος. Ο τρόπος που βλέπει, που παρατηρεί, που αποτυπώνει στο χαρτί του. Η  ανάγκη του να μιλήσει. Η θέση του. Χωρίς  αντικειμενικό στόχο ντε και καλά. Η έκθεση του εαυτού του όταν τον κόβει  σε κομμάτια τυπωμένων λέξεων και φράσεων.  

Οι περισσότεροι διαβάζουμε. Συνήθως για να ζήσουμε το best seller που δε ζούμε.

Για να ξεχαστούμε και να ξεχάσουμε. Εκείνα που μας προτείνει ο φίλος, ο γνωστός, ο βιβλιοπώλης της γειτονιάς. Πολύ ωραίο βιβλίο, καταπληκτικό, μας λένε κι αρχίζουν να μας αναδιηγούνται το περιεχόμενό του σα να εξιστορούν την υπόθεση κινηματογραφικής ταινίας  ή -στη χειρότερη περίπτωση- του χτεσινοβραδινού σήριαλ. Ας είναι…

Το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα αρχίζει μετά την ερώτηση Τι ξεχωριστό υπήρχε  στο λόγο, στην αφήγηση, στο ύφος του/της  γράφοντος-ουσας.

Αυτό σπανίως απαντιέται.

Όμως η καλή λογοτεχνία είτε πρόκειται για πεζό είτε για ποιητικό λόγο αυτό κάνει. Και  για να συνεχίσει να το κάνει, εμείς θα πρέπει να διαβάζουμε πιο συνειδητά. Όσο πιο συνειδητά και ώριμα γίνεται. Μ’ άλλα λόγια επιλεκτικά.

Αφήνοντας στην άκρη τα βιβλία με παντός καιρού περιεχόμενο. Ούτως ή άλλως βρεχόμαστε απ’ την ισοπεδωτική καθημερινότητα. Ας κρατήσουμε όσο γίνεται πιο στεγνό το μυαλό μας…

Stavronia