Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου. Ημέρα γενεθλίων του
πασίγνωστου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, του ασχημόπαπου με τη
φτωχική, δύσκολη ζωή, διανθισμένη νωρίς από απόρριψη και θλίψη λόγω της εξωτερικής
του εμφάνισης αλλά και της ταπεινής καταγωγής του. Όπλο του η δύναμη της
φιλομάθειας, η αστείρευτη φαντασία του και βέβαια το ακλόνητο πείσμα του ώσπου
να τα καταφέρει.
Και τα καταφέρνει να καταξιωθεί, όχι όμως να πλησιάσει έστω και ελάχιστα την ευτυχία
στην προσωπική του ζωή.
Τα παραμύθια του ντυμένα με φως, σκοτάδι και μελαγχολία
συντρόφεψαν γενιές και γενιές παιδιών όλου του κόσμου ως την ενηλικίωσή τους,
τα ταξίδεψαν σ’ όλη την γκάμα των αισθημάτων, της αγάπης, της χαράς, της
δυσκολίας, του πόνου αλλά και της λύτρωσης και της αισιοδοξίας.
Μεγαλώνουν σήμερα τα παιδιά διαβάζοντας τα παραμύθια του; Τα
επιλέγουν;
Δεν ξέρω, η κοινοτυπία είναι να πω ότι τα παιδιά μεγαλώνουν
αλλιώς σήμερα. Κι αυτό το αλλιώς σηκώνει πολύ νερό, γιατί το ανέρωτο αφήνει να
διαφανεί στο βάθος
οπισθοδρομικότητα και
συντηρητισμός.
Τα παραμύθια του Άντερσεν ούτως ή άλλως θα λάμπουν με μια δική τους ιδιαίτερη λάμψη γιατί η φτώχια, τα πλούτη, η αδικία, η αλληλεγγύη και ο γεμάτος εμπόδια
δρόμος της καθαρής αγάπης δε θα πάψουν να υπάρχουν ανά τους αιώνες.
Με ή χωρίς βασιλιάδες, πρίγκιπες, γριές μάγισσες, στρίγκλες
και καπνοδοχοκαθαριστές…
Γιατί μια φορά κι έναν καιρό όπως και τώρα.Stavronia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου