ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ

Ακόμα μια στρώση αρμύρας στο δέρμα του χρόνου που ξεδιπλώνει το όγδοο θαύμα του. Η απόκρυφη θλίψη του δειλινού. Τόσο φως για έναν τόσο σκοτεινό κόσμο δε χωράει στις στενές κόγχες του προσώπου. Ακούς τον ήχο απ' τα βήματα των ημερών. 
Αύγουστος φλεγόμενος και καιόμενος. Άλλη βάτος. Θα αποτεφρωθεί το φθινόπωρο.
Στην αφή του ύπνου σου χάδι από νύχτες καλλονές. Ξέθωρο το σκοτάδι τους, σαν ορθάνοιχτο όστρακο με ανέγγιχτο μαργαριτάρι. Απλησίαστο.
Προγραμματίζεις το επόμενο λιμάνι. Τα πόδια σου επιλέγουν διαφορετικές διαδρομές απ’ το νου σου. Ίσως συναντηθούν κάποτε. Να καταμετρήσουν τους παρόντες και τους απόντες στις κιτρινισμένες φωτογραφίες άλλων καλοκαιριών. Ανάμεσα σε τσιγάρα, γέλια και μυστικές δεξαμενές δακρύων. Δε θέλεις να το παραδεχτείς. Σφίγγεις ένα άσπρο μαντίλι στο χέρι σου. Ύστερα το σαλεύεις αργά. Μοιάζει με παγιδευμένο γλάρο. Ούτε καλωσορίσματα ούτε αποχαιρετισμοί.
Μόνο ονειρεύεσαι αψεγάδιαστο ορίζοντα και ελεγχόμενες πτήσεις ως τα κοντινά βράχια…

S.