θεωρία και πράξη/ Γεωργία Δεληγιαννοπούλου

Αίμα τα λόγια                                                                            

Πώς να σβηστούν
Κι οι χειρονομίες αφήνουν ουλές
Τρίμματα γομολάστιχας 

κι ας γίνουν τα καθέκαστα
Η Αλκυόνα πέθανε η Αλκυόνα πάει
Το πεινασμένο σκότος που μας κυνηγά

δε θα λουφάξει 

Οσφραίνεται θυμό και μίση
Χαίνουσες πληγές
Δεν μας αγκάλιασε ο καιρός ποιος ξέρει
Η εμείς δεν του ανοίξαμε αγκαλιά
Η Αλκυόνα πέθανε η Αλκυόνα πάει
Με τα δικά μας χέρια εννοώ 

όχι των άλλων 

Μονιάζουμε, αγάπη μου, μόνοι εντέλει
Σε ασυγχώρητο λυκόφως

Γεωργία Δεληγιαννοπούλου

ΠΗΓΗ:http://boukalistithalassa.blogspot.gr/2017/09/blog-post_15.html